Na początku sierpnia Drużyny Strzeleckie oddały się pod komendę Piłsudskiego. Ich zbliżenie się do Związku Strzeleckiego i przyprowadzenie Drużynników na Oleandry przez Stanisława Burhardt-Bukackiego, a następnie wspólna zbiórka i wymiana odznak , doprowadziły do ujednolicenia Strzelców. Do zebranych przemówił Józef Piłsudski, który powiedział : "Odtąd nie ma Strzelców, ani Drużynników. Wszyscy co tu jesteście zebrani, jesteście żołnierzami polskimi ! Znoszę wszelkie oznaki specjalnych grup. Jedynym naszym znakiem jest Orzeł Biały.Dopóki jednak nowy znaczek nie zostanie wam rozdany, rozkazuję, abyście zamienili się ze sobą waszymi oznaki, jako symbol zupełnej zgody i braterstwa, jakie muszą wśród żołnierzy polskich panowac....Wkrótce może pójdziecie na pola bitew, gdzie mam nadzieję, że zniknie cień różnicy między wami." A potem w zupełnej ciszy wyczytywano nazwiska tych, którzy mieli utworzyc Pierwszą Kompanię Kadrową. Piłsudski znowu przemówił :"Spotkał was ten zaszczyt niezmierny, że pierwsi pójdziecie do Królestwa i przestąpicie granicę rosyjskiego zaboru, jako czołowa kolumna wojska polskiego, idącego walczyc za oswobodzenie Ojczyzny."
Wreszcie 6 sierpnia 1914 roku o godzinie 3.00 w nocy, wyruszyła w stronę Polski z krakowskich Oleandrów, pod dowództwem por. Tadeusza Kasprzyckiego, Pierwsza Kompania, zalążek polskiego wojska. Na czele sunął niewielki oddziała konny, złożony z ośmiu ludzi, z których trzech-z racji braku koni-niosło siodła na własnych grzbietach.Byli to ludzie Beliny -Prażmowskiego twórcy jazdy legionowej. Zaczynało się kolejne polskie powstanie. Nie przyniosło ono od razu zwycięstwa. Trzeba było lat znoju, walk, cierpienia i więzień. Do 1917 roku walczyli jako sojusznicy Austrii, walcząc ze znienawidzonym zaborcą Rosją.. Następnie po przystąpieniu do wojny Stanów Zjednoczonych, przeszli do przeciwników państw centralnych. Jak zawsze kierując się tym, by Polska po wojnie znalazła się gronie zwycięzców. Nawet kosztem internowania w Beniaminowie, Szczypiornie i Łomży. Czcimy 11 listopada jako święto narodowe. Trzeba jednak pamiętac i chylic czoła przed datą 6 sierpnia 1914 roku. Każde powstanie czci się w dniu, w którym następował jego symboliczny początek. Setna rocznica wybuchu insurekcji Piłsudskiego to jest wydarzenie rangi szczególnej, które należy uczcic powagą i skupieniem, a bohaterów tego wydarzenia otaczac najwyższymi honorami i pamięcią pokoleń.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz