poniedziałek, 12 maja 2014

Nie tylko szablą...

12 maja 1935 roku zmarł Marszałek Józef Piłsudski Twórca Niepodległości Polski. Człowiek, który całe życie poświecił dla odzyskania wolności, a po jej odzyskaniu potrafił  tą wolnosc obronic i utrwalic. Był to na pewno człowiek czynu i walki. Gdy Paderewski i Dmowski  prowadzili rozmowy dyplomatyczne w Wersalu o kształcie granic Rzeczypospolitej, Piłsudski stwarzał fakty dokonane wyrąbując granice szablą.Na pierwszej linii przebywał nie raz i ryzykował jak każdy żołnierz. Bo kule- jak wiadomo nie -wybierają.Jeżeli więc mowa o szabli, to w tym wypadku chodzi o szukanie roztrzygnięc politycznych na drodze walki zbrojnej. I tym głównie Piłsudski się zajmował.
Drugą bronią, jaką także doskonale władał, było pióro. Dał się poznac jako doskonały obserwator życia, gdy pisywał do genewskiego "Przedświtu", a następnie przy redagowaniu "Robotnika". Z łatwością łączy doskonałą wartośc treści i stylu. Publicystyka jednak to tylko częśc twórczości Piłsudskiego. Już u progu niepodległości prezentował refleksje nad przeszłością. Znany był z doskonałej znajomości przebiegu Powstania Styczniowego. W warunkach więzienia w Magdeburgu zaczął pisac :"Moje pierwsze boje". Rozliczał czasy walk legionowych.Ten temat pojawia się także w "Ulinie Małej", gdzie w sposób zdecydowany rozprawia się z zarzutami "służby najemniczej" i agenturalnością. Wyraznie akcentuje polską odrębnośc i niezależnośc Legionów. Pisał :" Gdym 6 sierpnia 1914 roku wyprowadził strzelców na wojnę i pomaszerował na Kielce pomiędzy mną a sztabem austriackim nie było omówionych dostatecznie ściśle warunków wzajemnego stosunku pomiędzy tworzącym się wojskiem polskim a austriackim. Skorzystałem z tego, by postawic od razu, od pierwszego kroku, sprawę tak, aby w młodego żołnierza wpoic wiele ambicji,honoru,miłości własnej, wreszcie poczucia niezależności od obcych i dumy z tego, że się jest pierwszym zawiązkiem wojska polskiego."  Działań wojennych swoich i wkraczających w życie wojenne podkomendnych nie upiększał. Przeciwnie twardo przedstawiał tragiczny obraz żołnierza w walce.Jego zmęczenie i otępienie trudnymi warunkami frontowymi.Opisywał prawdę o uderzeniach w pustkę między rosyjskimi korpusami w bitwie z 1914 roku pod Marcinkowicami, jak i w 1920 roku przy kontruderzeniu z nad Wieprza, które trafiło w lukę między dwiema sowieckimi armiami. Taką prawdę pisze tylko ktoś wielki duchem .Kolejny okres pisarskiej działalności Marszałka to czas przebywania w Sulejówku. Po wycofaniu się z życia państwowego Piłsudski napisał "Wspomnienia o Gabrielu Narutowiczu". Nie był to przypadkowy temat. Zabójstwo Narutowicza- I-szego Prezydenta RP, było podstawową przyczyną wycofania się Piłsudskiego z wojska i życia politycznego. Był też i drugi cel. Krytyka metod obozu narodowego. Rodzina Narutowiczów, która była dobrze znana i spokrewniona z Billewiczami, pochodziła jak Piłsudscy ze Żmudzi.Była to żywa prawda o życiu i śmierci Gabriela Narutowicza. Piłsudski pisał także " O wartości żołnierza Legionów". Pisał :"Legiony stworzyły w Polsce, odrodziły na nowo typ dobrego żołnierza.." i ten  dobry żołnierz :" żąda jednak zawsze bardzo twardo szacunku dla siebie, szacunku dla swego dowódcy. Cechą wszystkich dobrych żołnierzy jest to, że swoich wodzów, prowadzących ich do zwycięstw, kochają i wymagają dla nich czci". Dokładnie to pobrzmiewa w pieśni Jego żołnierzy :"Pierwszej Brygadzie". Melodia ta stała się w Odrodzonej po 1989 r. RP oficjalną Pieśnią Wojska Polskiego.Jest to najbardziej dumna pieśń żołnierzy polskich.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz